эстэты́чны, -ая, -ае.
1. гл. эстэтыка.
2. Прыгожы, звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і мастацтве.
Эстэтычнае задавальненне.
Э. густ.
|| наз. эстэты́чнасць, -і, ж.
эстэ́цтва, -а, н. (кніжн.).
Паводзіны і спосаб дзеянняў эстэта (у 1 знач.), захапленне эстэтызмам (у 1 знач.).