Verbum

заапа́рк, -а, мн. -і, -аў, м.

Заалагічны парк.

|| прым. заапа́ркаўскі, -ая, -ае (разм.).

заара́ць¹, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; заара́ны і заво́раны; зак., што.

Аручы, засыпаць зямлёй.

З. лубін.

З. носам зямлю (перан.: упасці ніцма; разм.).

|| незак. заво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

заара́ць², -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; зак. (разм.).

Пачаць араць.

|| незак. заво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

заарганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак., каго-што (разм., неадабр.).

Арганізуючы, надаць справе фармальны характар, не даць праявіцца ініцыятыве.

|| наз. заарганізава́насць, -і, ж.

заарка́ніць гл. арканіць.

зааса́д, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

Заалагічны сад.

|| прым. зааса́даўскі, -ая, -ае (разм.).

заасфальтава́ць гл. асфальтаваць.

заатэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па заатэхніі.

заатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Тое, што і заатэхнія.

|| прым. заатэхні́чны, -ая, -ае.

заатэ́хнія, -і, ж.

Навука аб развядзенні, утрыманні і выкарыстанні сельскагаспадарчых жывёл.

|| прым. заатэхні́чны, -ая, -ае.