Verbum

збядня́ць гл. збедніць.

збяле́лы, -ая, -ае.

Які збялеў, стаў белым, бледным.

З. твар.

З. ад інею лазняк.

збяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць белым, пабялець.

З. ад злосці.

збянтэ́жаны, -ая, -ае.

Разгублены, атарапелы або які выражае разгубленасць, атарапеласць.

З. выгляд.

|| наз. збянтэ́жанасць, -і, ж.

збянтэ́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Прыйсці ў замяшанне, разгубіцца.

З. ад нечаканасці.

збянтэ́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго (што).

Выклікаць замяшанне, разгубленасць.

З. каго-н. пахвалой.

зва́да, -ы, ж.

Сварка, склока, разлад.

|| прым. зва́дны, -ая, -ае.

звадзі́ць, зваджу́, зво́дзіш, зво́дзіць; зак., каго (што).

Адвесці куды-н. і прывесці назад.

З. хворага да ўрача.

зва́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. (разм.).

Тое, што і звада.

звадкава́ны, -ая, -ае (спец.).

Ператвораны ў вадкі стан.

З. газ.