зая́хкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак. (разм.).
Забрахаць пры пагоні за зайцам.
Ганчак заяхкаў.
за́яц, за́йца, мн. зайцы́, -о́ў, м.
1. Невялікі звярок з атрада грызуноў, а таксама футра з яго.
Палахлівы як з.
За двума зайцамі пагонішся — ні аднаго не зловіш (прыказка).
2. Безбілетны пасажыр або глядач, што пранік куды-н. без білета (разм.).
Ехаць зайцам (у знач. прысл.).
|| памянш.ласк. за́йка, -і, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.; ужыв. таксама як ласк. зварот да каго-н.) і за́йчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.; ужыв. таксама як ласк. зварот да каго-н.).
|| прым. зае́чы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Заечая натура (перан.: палахлівая).
○
Заечая губа — прыроджанае ненармальнае раздваенне верхняй губы ў чалавека.
збаві́цель, -я, мн. -і, -яў, м.
Той, хто збаўляе каго-н. ад каго-, чаго-н.; выратавальнік.
|| ж. збаві́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.
|| прым. збаві́цельскі, -ая, -ае.
зба́віцца, зба́ўлюся, зба́вішся, зба́віцца; зак., ад каго-чаго.
Выратавацца, пазбегнуць; сумець вызваліцца ад каго-, чаго-н.
З. ад смерці.
З. ад лішніх клопатаў.
|| незак. збаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
зба́віць¹, зба́ўлю, зба́віш, зба́віць; зба́ўлены; зак., што і чаго.
1. Адняць частку чаго-н. з мэтай змяншэння (цаны, колькасці і пад.); некалькі зменшыць, убавіць.
З. дзесяць рублёў з агульнай сумы.
З. крок (пайсці цішэй).
2. Пахудзець.
З. у вазе.
3. Зменшыць сілу чаго-н.
З. тон.
З. газ.
|| незак. збаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. збаўле́нне, -я, н. і зба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).
зба́віць², зба́ўлю, зба́віш, зба́віць; зба́ўлены; зак., каго (што) ад каго-чаго.
Выратаваць, даць пазбегнуць чаго-н.
З. ад смерці.
З. душу ад пакут.
|| незак. збаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
збаёдаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).
1. што. Марна патраціць.
З. усе грошы.
2. каго-што. Загубіць, знішчыць.
З. чалавека.
збажына́, -ы́, ж., зб.
Агульная назва хлебных злакаў, а таксама зерне хлебных злакаў.
Хваляй разбягаецца калгасная з.
Мяшкі са збажыной.
збалансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.
1. гл. балансаваць.
2. Ураўнаважыць (у 2 знач.), узгадніць, суразмерыць.
З. магчымасці.
|| наз. збалансава́насць, -і, ж.