це́рпкі, -ая, -ае.
Кіславата-даўкі, аскомісты.
Церпкае віно.
|| наз. це́рпкасць, -і, ж.
церусі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., цяру́сіцца; незак. (разм.).
Тое, што і церушыцца.
церусі́ць, церушу́, цяру́сіш, цяру́сіць; цяру́сім, цяру́сіце, цяру́сяць; незак. (разм.).
Тое, што і церушыць.
церушы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., цяру́шыцца; незак.
1. Сыпацца, пакрысе рассыпацца.
З шчылін столі церушыўся пясок.
2. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).
церушы́ць, церушу́, цяру́шыш, цяру́шыць; незак.
1. што. Пераціраць, здрабняць што-н. сухое.
2. што і чым. Прымушаць што-н. сыпацца, падаць.
Ц. соль на хлеб.
3. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).
|| наз. церушэ́нне, -я, н.
це́рці, тру, трэш, трэ; тром, траце́, труць; цёр, цёрла; тры; цёрты; незак., што.
1. Націскаючы, вадзіць узад і ўперад па чым-н.
Ц. падлогу шчоткай.
Ц. спіну мачалкай.
2. Размінаючы, націскаючы, змешваць, ператвараць што-н. у парашок, у дробную аднародную массу.
Ц. тытунь.
Ц. мак.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра абутак, адзенне: будучы цесным, нязручным, націраць, пашкоджваць скуру.
4. Пераціраць, рабіць мякчэйшым.
Ц. лён.
|| аднакр. церану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́; -ну́ць; -ні́ і цярну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, церняце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.).
це́рціся, тру́ся, трэ́шся, трэ́цца; тро́мся, траце́ся, тру́цца; цёрся, цёрлася; тры́ся; незак.
1. Церці сябе чым-н.
Ц. ручніком.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца, дакранаючыся да паверхні іншага прадмета.
Крыгі церліся адна аб адну.
Змазаць дэталі машыны, каб не церліся.
3. перан. Знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку, ацірацца (разм.).
Хлапчукі церліся каля машыны.
|| зак. паце́рціся, патру́ся, патрэ́шся, патрэ́цца; патро́мся, патраце́ся, патру́цца; патры́ся.
|| аднакр. цярну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, церняце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 2 знач.).
це́сля, -і, ДМ -ю, Т -ем, мн. -і, -яў, м.
Тое, што і цясляр.
цесната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.
1. гл. цесны.
2. Адсутнасць вольнага месца, прасторы.
Жыць у цеснаце.
3. Скапленне людзей на малой прасторы.
У аўтобусе ц.
це́сны, -ая, -ае.
1. Які займае недастатковую плошчу, непрасторны.
Ц. пакой.
Цесная вулачка.
2. Пра адзенне, абутак і пад.: малы па памеры.
Цесныя боты.
3. Шчыльна размешчаны адзін каля аднаго.
Дзеці сядзелі цесным радком.
Цесна (прысл.) паставіць кнігі.
4. перан. Абмежаваны, вузкі.
Цеснае кола знаёмых.
5. перан. Блізкі, непасрэдна звязаны з кім-, чым-н.
Ц. кантакт.
Цесная дружба.
Гэтыя праблемы цесна (прысл.) звязаны.
|| наз. цесната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. (да 1 знач.) і цясно́та, -ы, ж. (да 1 знач.).