Verbum

затану́ць, -тану́, -то́неш, -то́не; -тані́; зак.

Пайсці на дно вадаёма (аб прадметах).

Карабель затануў.

затанцава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак. (разм.).

1. Захапіўшыся танцамі, забыць пра час.

З. да ранку.

2. Доўга танцуючы, стаміцца.

З. да ўпаду.

затапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Заліць вадой паверхню чаго-н.

Рака затапіла лугі.

2. Апусціць на дно вадаёма (пра вялікія прадметы).

З. судны.

|| незак. затапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

затапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.

1. што. Топчучы, зараўняць або ўціснуць што-н., прыціснуць.

З. сляды.

З. сцізорык у зямлю.

З. каго-н. у гразь (перан.: зняславіць, ачарніць; разм.).

2. каго (што). Топчучы, задушыць, забіць.

Конь затаптаў шчаня.

3. што. Забрудзіць слядамі (разм.).

З. падлогу.

|| незак. зато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

затармазі́цца гл. тармазіцца.

затармазі́ць гл. тармазіць.

затармасі́ць, -машу́, -мо́сіш, -мо́сіць; -мо́шаны; зак., каго (што) (разм.).

Замучыць, стаміць, тармосячы.

Дзеці мяне зусім затармасілі.

затарцава́ць гл. тарцаваць.

за́таўка, -і, ДМ -таўцы, ж.

Закраса са свінога сала (звычайна нутранога).

Прынясі крышан здору на затаўку.

затаўрава́ць гл. таўраваць.