Verbum

засне́жаны, -ая, -ае.

Занесены снегам.

Заснежаныя сцяжынкі і дарогі.

|| наз. засне́жанасць, -і, ж.

засну́лы, -ая, -ае.

Які заснуў, прыціх.

З. мінтай.

засну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

Прыйсці ў стан сну.

Не з. ні на мінутку.

Прырода заснула зімовым сном.

З. навекі або вечным сном (перан.: памерці).

|| незак. засына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

засо́вачны, -ая, -ае.

Такі, які можна зачыніць на засаўку.

Засовачныя дзверы.

засо́л, -у, м.

Тое, што і засолка.

засо́лачны гл. саліць.

засо́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. гл. саліць.

2. Спосаб, якасць салення прадуктаў.

Халодная з. рыжыкаў.

Спецыяльны рэцэпт засолкі агуркоў.

засо́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і саліць (у 2 знач.).

засо́льны гл. саліць.

засо́хлы, -ая, -ае.

1. Сухі, зацвярдзелы.

Засохлая гразь.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны).

Засохлая кветка.