Verbum

бязры́бны, -ая, -ае.

У якім няма рыбы.

Бязрыбнае возера.

бязрэ́йкавы, -ая, -ае.

Без рэек; які рухаецца не па рэйках.

Бязрэйкавыя дарогі.

Б. транспарт.

бязь, -і, ж.

Баваўняная тканіна палатнянага перапляцення.

|| прым. бя́зевы, -ая, -ае.

бяз’я́дзерны, -ая, -ае.

1. У якім адсутнічае ядро.

Бяз’ядзерныя клеткі.

2. У якім адсутнічае ядзерная зброя.

Бяз’ядзерная дзяржава.

бяле́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́ецца; незак. (разм.).

Тое, што і бялець (у 2 знач.).

бяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца белым.

Бялеюць скроні.

Б. ад страху.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. белае).

У далечыні бялелі будынкі.

|| зак. пабяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

бялёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

Дзіцяня цюленя.

|| прым. бялько́вы, -ая, -ае.

бялі́зна, -ы, ж., зб.

Нацельнае адзенне, а таксама вырабы з тканіны для бытавых патрэб.

Перамяніць бялізну.

Сталовая б.

Пасцельная б.

|| прым. бялі́знавы, -ая, -ае.

Бялізнавая тканіна.

бялі́лы, -ліл і -аў.

1. Белая мінеральная фарба.

Цынкавыя б.

2. Белае фарбавальнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў тэатральным грыме, касметыцы.

бялі́ць, бялю́, бе́ліш, бе́ліць; бе́лены; незак., што.

1. Пакрываць вапнай, мелам, робячы белым.

Б. печ.

2. Дасягаць белізны чаго-н. шляхам спецыяльнай апрацоўкі.

Б. палотны на сонцы.

3. Знімаць шкуру з забітай жывёліны, кару са ствала дрэва.

Б. авечку.

|| зак. вы́беліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены (да 1 і 2 знач.), набялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены (да 2 знач.) і пабялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены (да 1 знач.); наз. пабе́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.).

|| звар. бялі́цца, бялю́ся, бе́лішся, бе́ліцца; зак. набялі́цца, -бялю́ся, -бе́лішся, -бе́ліцца (да 2 знач.).

|| наз. бяле́нне, -я, н.

|| прым. бялі́льны, -ая, -ае.