Verbum

бурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Станавіцца бурым, бурэйшым.

|| зак. пабурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

бур’я́н, -у́, м., зб.

Агульная назва буйнасцябловага пустазелля.

Поле зарасло бур’янам.

буса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі шост з металічным вастрыём і крукам на канцы.

Пажарны б.

буса́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Суднавы рабочы, які працуе з дапамогай бусака.

бу́сел, -сла, мн. буслы́, -о́ў, м.

1. Вялікая пералётная птушка з доўгай прамой чырвонай дзюбай і доўгімі чырвонымі нагамі.

Б. даўгакрылы.

Белы б.

Чорны б.

2. Высокая бутэлька гарэлкі (уст., разм.).

На стале стаялі два буслы гарэлкі.

|| прым. буслі́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Б. клёкат.

буслі́ха, -і, ДМ -лі́се, мн. -і, -лі́х, ж.

Самка бусла.

бусля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Гняздо бусла.

На старых ліпах чарнелі буслянкі.

бусляня́ і буслянё, -ня́ці, мн. бусляня́ты, -ня́т, н.

Птушаня бусла.

бут, -у, М бу́це, м.

Будаўнічы камень, які звычайна выкарыстоўваецца для закладкі фундаменту.

|| прым. бу́тавы, -ая, -ае.

Бутавая кладка.

бу́таль, -таля, мн. -талі, -таляў, м. (разм.).

Тое, што і бутля.