Verbum

акультура́цыя

(англ. acculturation, ад лац. аd = да + cultura = асвета, развіццё)

працэс узаемаўплыву культур, успрымання адным народам культуры іншага народа.

акульты́зм

(фр. occultisme, ад лац. occultus = тайны, схаваны)

агульная назва містычных вучэнняў, якія прызнаюць існаванне таямнічых, звышнатуральных сіл і магчымасць непасрэдных зносін з імі пры дапамозе магіі.

акумуля́тар

(лац. accumulator = збіральнік)

прыбор для назапашвання энергіі з мэтай далейшага як выкарыстання (напр. электрычны а., гідраўлічны а.).

акумуля́цыя

(лац. accumulatio)

збіранне, назапашванне, канцэнтраванне чаго-н., напр. энергіі, капіталу.

акупа́цыя

(лац. occupatio)

гвалтоўны захоп войскамі якой-н дзяржавы чужой тэрыторыі.

акупункту́ра

(н.-лац. acupunctura, ад лац. acus = іголка + punctura = укол)

метад лячэння іголкаўколваннем; іголкатэрапія.

аку́стыка

(гр. akustikos = слыхавы)

1) раздзел фізікі, які вывучае гукавыя з’явы;

2) чутнасць гукаў (музыкі, гутаркі і інш.) у якім-н. памяшканні (напр. а. канцэртнай залы).