Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

цыбеці́н

(н.-лац. zibethum, ад ар. zabād = пена)

рэчыва з рэзкім пахам мускусу, якое здабываюць з залоз вівер, выкарыстоўваецца ў парфумерыі.

цыбо́рыя

(н.-лац. ciboria)

сумчаты грыб сям. склератыніевых, які развіваецца на суквеццях вольхі і асіны.

цыбу́ля

(ст.-польск. cybula < с.-в.-ням. zibolle, ад лац. cepulla)

1) травяністая расліна сям. цыбулевых з адзіночнай буйной цыбулінай і трубчастымі лістамі, пашыраная ў розных кліматычных зонах, а таксама ядомыя трубчастыя лісты або галоўкі гэтай расліны;

2) назва некаторых травяністых цыбульных раслін сям. лілейных (напр. ц. мядзведжая, ц. заячая).