Verbum

цюба́ж

(фр. tubage)

метад апаражнення жоўцевага пузыра ад яго змесціва (пераважна пры хранічным халецыстыце) без дапамогі зонда, шляхам прыёму хворым сульфату магнію.

цюбеце́йка

(цюрк. tjubetej)

круглая або вастраверхая шапачка з вышыванымі або тканымі ўзорамі.

цю́бік

(ад фр. tube = трубачка)

мяккая трубачка з металу, пластмасы для мазі, клею, пасты, змесціва якой дастаецца выцісканнем.

цю́бік

(англ. tubing)

металічная ці жалезабетонная пліта ў выглядзе сегмента, якая з’яўляецца часткай воданепранікальнага цыліндрычнага мацавання шахт і тунеляў.

цюк

(гал. tjuk)

вялікі звязаны пакунак тавару; вялікая звязка чаго-н.

цюль

(фр. tulle)

лёгкая празрыстая сятчастая тканіна.

цюльпа́н

(іт. tulipano)

цыбульная травяністая расліна сям. лілейных з буйнымі кветкамі рознай формы і афарбоўкі, пашыраная ў Паўд. Еўропе, Малой і Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

цюфя́к

(тат. tuśek)

гнуткае пакрыццё каля мастоў, плацін для засцярогі рэчышча ракі і берагоў ад размыву.