Verbum

рэта́бла

(ісп. retablo)

заалтарная ікона вялікіх памераў у іспанскіх і лацінаамерыканскіх храмах 15—18 ст.

рэтарда́цыя

(лац. retordatio = запавольванне, затрымка)

кампазіцыйны прыём у літаратурным творы, які заключаецца ў запавольванні развіцця сюжэта ўвядзеннем лірычных адступленняў, апісанняў і інш.

рэто́рсія

(лац. retorsio = зваротнае дзеянне)

абмежавальныя меры (павышэнне таможных пошлін, адмаўленне ў допуску на сваю тэрыторыю чужаземцаў і інш.), прынятыя дзяржавай у адказ на аналагічныя дзеянні другой дзяржавы з мэтай прымусіць апошнюю адмовіцца ад іх.

рэто́рта

(лац. retorta = літар. павернутая назад)

пасудзіна з доўгім адагнутым убок горлам для перагонкі вадкасцей.

рэ́тра

(лац. retro = назад)

усё, што ўзнаўляе старадаўнае, мінулае (напр. мода на р.).

рэтраакты́ўнасць

(ад лац. retro = назад + актыўнасць)

юр. зваротная сіла закона.

рэтрагра́д

(лац. retrogradus = які ідзе назад)

праціўнік прагрэсу, рэакцыянер.

рэтрансля́тар

(ад рэ- + транслятар)

адна за прамежкавых радыё- ці тэлевізійных станцый у ланцугу перадавальных і прыёмных станцый.

рэтрансля́цыя

(ад рэ- + трансляцыя)

прыём і перадача сігналаў на прамежкавым пункце сувязі з мэтай павелічэння дальнасці іх дзеяння.

рэтранспланта́цыя

(ад рэ- + трансплантацыя)

паўторная трансплантацыя.