Verbum

п’е

(ісп. pie = фут)

адзінка даўжыні ў некаторых краінах Лац. Амерыкі, Іспаніі, Бельгіі, роўная ад 27,83 да 32,48 см.

п’е́дра

(ісп. piedra = камень)

тое, што і трыхаспарыя.

п’едэста́л

(фр. piedestal)

1) падножжа для статуй, абеліскаў; пастамент;

2) спецыяльнае ўзвышэнне, на якое ўзнімаюцца пераможцы ў спартыўных спаборніцтвах (п. пашаны).

п’е́за

(гр. piezo = цісну)

адзінка вымярэння механічнага напружання і ціску, роўная ціску аднаго стэна на паверхню 1 м​².

п’еза-

(гр. piezo = цісну)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «ціск», «ціснуць».

п’езаглі́пты

(ад п’еза- + гр. glyptos = вылеплены)

характэрныя паглыбленні на паверхні метэарытаў, якія нагадваюць адбіткі пальцаў на мяккай гліне.

п’езаква́рц

(ад п’еза- + кварц)

разнавіднасць кварцу, што пры змене формы і аб’ёму ўтварае электрычныя зарады на гранях крышталя; выкарыстоўваецца ў радыётэхніцы, электраакустыцы і інш.

п’езакера́міка

(ад п’еза- + кераміка)

керамічныя матэрыялы з п’езаэлектрычнымі (гл. п’езаэлектрычнасць) уласцівасцямі.

п’езамагнеты́зм

(ад п’еза- + магнетызм)

намагнічанасць антыферымагнетыкаў.

п’езаметры́чны

(ад п’еза- + метрычны)

які адносіцца да вымярэння ціску, звязаны з ім.