Verbum

квебра́ха

(ісп. quebracho, ад quebrar = ламаць + hacha = сякера)

дрэва сям. анакардыевых, пашыранае ў Паўд. Амерыцы; дае цвёрдую, цяжкую драўніну і дубільны экстракт.

квеза́ль

(ісп. quetzal, ад індз. quetsalli)

птушка атрада трагонаў з доўгімі верхнімі пёрамі, што цалкам закрываюць хвост, якая водзіцца ў горных лясах Цэнтр. Амерыкі.

кверуля́нт

(ад лац. querulus = які скардзіцца)

суцяжнік, зводнік.

квершла́г

(ням. Querschlag)

1) гарызантальная або нахільная падземная горная вырабатка, якая праходзіць па пустых пародах пад вуглом да месца залягання карысных выкапняў.

кве́стар

(лац. quaestor)

1) службовая асоба ў Стараж. Рыме, якая ажыццяўляла розныя функцыі (адміністратыўныя, судовыя, фінансавыя);

2) службовая асоба, якая загадвае адміністрацыйна-гаспадарчай часткай у парламентах некаторых заходнееўрапейскіх краін;

3) паліцэйскі чын у Італіі.

квесту́ра

(лац. quaestura)

1) пасада і абавязкі квестара;

2) мясцовае паліцэйскае ўпраўленне ў Італіі.