Verbum

грог

(англ. grog)

напітак, прыгатаваны з рому або каньяку з цукрам і гарачай вадой.

грос

(ням. Gross)

уст. мера лічэння, роўная 12 тузінаў (144 штукі).

гро́сбух

(ням. Grossbuch)

бухгалтарская кніга, якая дае зводку ўсіх рахункаў і прыходна-расходных аперацый.

гросма́йстар

(ням. Grossmeister)

1) вышэйшае шахматна-спартыўнае званне;

2) галава каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна.

гросфа́тэр

(ням. Grossvater = дзядуля)

старадаўні нямецкі танец, які суправаджаецца спевамі; быў пашыраны ў 17—19 ст.

грот​¹

(фр. grotte)

1) неглыбокая скляпеністая пячора з шырокім уваходам, натуральная або штучная;

2) паркавае збудаванне ў выглядзе пячоры.

грот​²

(гал. groot = вялікі)

ніжні парус на грот-мачце.

грот-ма́чта

(гал. grote mast)

сярэдняя, самая высокая мачта на парусным судне.

грош

(польск. grosz < чэш. groš, ад с.-лац. grossus)

1) даўнейшая дробная манета ў Польшчы і Вялікім княстве Літоўскім рознай вартасці ў розныя часы;

2) літ. грошы;

3) сучасная разменная манета ў Польшчы, роўная 1/100 злотага.