Verbum

эску́да

(парт., ісп. escudo = літар. герб, шчыт)

грашовая адзінка Партугаліі, роўная 100 сентава, Чылі, роўная 100 сентэсіма.

эскула́п

(лац. Aesculapius, ад гр. Asklepios = імя бога лячэння ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

жартаўлівая назва ўрача, медыка.

эспа́да

(ісп. espada = шпага; тарэра, узброены шпагай)

тое, што і матадор.

эспадо́н

(фр. espadon, ад ісп. espada = шпага)

вялікі цяжкі меч, які трымалі дзвюма рукамі.

эспадро́н

(фр. espadon, ад ісп. espada = шпага)

шпага для фехтавання, а таксама спартыўная барацьба з гэтай зброяй.

эспа́ндэр

(англ. expander, ад лац. expandere = распасціраць, расцягваць)

спартыўны снарад з дзвюх ручак, злучаных некалькімі рызінавымі шнуркамі або спружынамі, для развіцця мышцаў рук, грудзей і спіны.

эспаньёлка

(ад фр. espagnol = іспанскі)

кароткая і вузкая клінападобная бародка.

эспа́рта

(ісп. esparto)

1) травяністая расліна з роду кавылю сям. злакаў, пашыраная ў Паўд. Зах. Еўропе і Паўн. Афрыцы;

2) валакністы матэрыял з лістоў гэтай расліны;

3) сорт паперы, выраблены з гэтага матэрыялу.

эспарцэ́т

(фр. esparcette)

травяністая расліна сям. бабовых з перыстым лісцем і белымі, ружовымі або пурпуровымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Еўразіі і Паўн. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца зрэдку як кармавая.

эспера́нта

(Esperanto = псеўданім урача Л. Заменгофа, ад фр. esperer = спадзявацца)

штучная міжнародная мова, створаная ў 1887 г. варшаўскім урачом Л. Заменгофам.