метахрамазі́я
(ад мета- +
метахрамазі́я
(ад мета- +
метацэйнеры́т
(ад мета- + цэйнерыт)
мінерал, які адрозніваецца ад цэйнерыту меншай колькасцю вады і аптычнымі ўласцівасцямі; радыеактыўны.
метацэ́нтр
(ад мета- + цэнтр)
пункт перасячэння лініі, якая праходзіць праз цэнтр вагі выцесненай целам (суднам) вады, з плоскасцю сіметрыі гэтага цела.
мето́дыка
(
1) сукупнасць метадаў, прыёмаў выканання якой
2) навука аб спосабах і прыёмах выкладання таго ці іншага прадмета ў пачатковай, сярэдняй і вышэйшай школе, а таксама падручнік, у якім яны апісваюцца.
мето́л
[ад мет(ыл) + (амінафен)ол]
арганічнае злучэнне класа фенолаў бясколернае крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў фатаграфіі як праявіцель.
мето́п, мето́па
(
мето́рхіс
(
гельмінт
метр1
(
1) адзінка даўжыні ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная 1650763,73 даўжыні хвалі ў вакууме выпрамянення, якая адпавядае пераходу паміж пэўнымі ўзроўнямі атама крыптону 86;
2) лінейка такой даўжыні з нанесенымі на яе дзяленнямі ў сантыметрах.
метр2
(
1) вершаваны памер;
2) раўнамернасць чаргавання моцных і слабых долей у музычным такце; сістэма арганізацыі рытму.
-метр
(
другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «вымяральны прыбор», «адзінка даўжыні ў метрычнай сістэме», «вымяральнік».