мето́п, мето́па
(гр. metope)
архіт. прамавугольная каменная пліта, аздобленая рэльефамі або жывапісам, паміж двума трыгліфамі ў фрызе дарычнага ордэра 2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)