Verbum

мецге́рыя

(н.-лац. metzgeria)

пячоначны мох сям. мецгерыевых, які трапляецца на ствалах ліставых дрэў у вільготных лясах.

ме́цца

(іт. mezzo = сярэдні)

тое, што 1 мецца-сапрана.

ме́цца-во́чэ

(іт. mezza voce = напаўголаса)

ціхае, няпоўнае гучанне голасу; адзін з прыёмаў вакальнага выканання.

ме́цца-пія́на

(іт. mezzo piano = паўціхі)

адно з адценняў дынамікі ў музыцы; гучанне, сярэдняе паміж фортэ і піяна.

ме́цца-сапра́на

(іт. mezzosoprano)

жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта.

ме́цца-ты́нта

(іт. mezzotinto, ад mezzo = сярэдні + tinto + афарбаваны)

від заглыбленай гравюры, ў якім паверхні металічнай дошкі надаецца шурпатасць, каб пры друкаванні атрымаць роўны чорны фон.

ме́цца-фо́ртэ

(іт. mezzo forte = паўмоцны)

адно з адценняў дынамікі ў музыцы; умерана моцнае гучанне.

мецэна́т

(ад лац. Maecenas, -atis = імя старажытнарымскага палітыка)

багаты апякун навук або мастацтваў.

-мецэты

(гр. mykes, -etos = грыб)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «грыбы».