Verbum

эрэму́р, эрэму́рус

(н.-лац. eremurus, ад гр. eremos = адзінокі + ura = хвост)

травяністая расліна сям. лілейных з доўгім прыкаранёвым лісцем і шматкветкавай буйной гронкай белага, жоўтага або ружовага колеру, пашыраная ў Паўд.-Усх. Еўропе і ў стэпах, паўпустынях Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

эрэты́зм

(гр. erethisma)

павышаная нервова-псіхічная ўзбуджальнасць і раздражняльнасць.

эсе́нцыя

(лац. essentia = сутнасць)

1) моцны настой або раствор чаго-н., які перад выкарыстаннем разбаўляюць вадой;

2) перан. тое, што і квінтэсенцыя (напр. э. фактаў).

эска́дра

(фр. escadre)

буйное злучэнне ваенных караблёў або самалётаў.

эскадро́н

(фр. escadron)

падраздзяленне кавалерыйскага палка, якое адпавядае пяхотнай роце.

эскадры́лля

(фр. escadrille)

падраздзяленне ваеннай авіяцыі, якое складаецца з некалькіх звенняў самалётаў і ўваходзіць у склад авіяцыйнага палка.

эскала́да

(фр. escalade)

уст. авалоданне сцяной крэпасці пры дапамозе штурмавых лесвіц.

эскала́тар

(англ. escalator, ад лац. scala = лесвіца)

прыстасаванне ў выглядзе рухомай лесвіцы для пад’ёму і спуску людзей на розныя ўзроўні (напр. э. метрапалітэна).

эскала́цыя

(англ. escalation)

пашырэнне, нарошчванне, павелічэнне чаго-н. (напр э. вайны).

эскало́п

(фр. escalope)

падсмажаны кавалак мяккага нятлустага мяса (звычайна свініны) прадаўгаватай формы.