Verbum

эрстэдме́тр

(ад эрстэд + -метр)

магнітаметр для вымярэння напружанасці магнітнага поля.

эруды́т

(лац. eruditus = адукаваны, вучоны)

асоба, якая вылучаецца вялікай эрудыцыяй.

эруды́цыя

(лац. eruditio = вучонасць)

начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды, дасведчанасць у адной ці некалькіх галінах навукі.

эрупты́ўны

(лац. eruptus)

вывержаны, вулканічнага паходжання;

э-ыя зоркі — пераменныя зоркі, змена бляску якіх носіць характар успышак.

эру́пцыі

(лац. eruptio = вывяржэнне)

успышкі на Сонцы; маюць выгляд яркіх кропак на фоне фотасферы.

эрцге́рцаг

(ням. Erzherzog)

тытул членаў былой аўстрыйскай імператарскай фаміліі да 1918 г.

эрыгані́дыум

(н.-лац. erigonidium)

павук сям. павукоў-пігмеяў, які жыве на кустах, у траве паблізу вадаёмаў.

эрыго́н

(н.-лац. erigone)

павук сям. павукоў-пігмеяў, які пашыраны ў Еўропе.

эрыёметр

(ад гр. erion = воўна + -метр)

прыбор для вымярэння таўшчыні валасінак воўны, а таксама ваўняных нітак.

эрызіпело́ід

(ад гр. erysipelas = шалёнасць + -оід)

інфекцыйная хвароба, якая паражае пераважна свіней, зрэдку чалавека пры кантакце з хворай жывёлінай.