Verbum

рэга́та

(іт. regata, ад riga = род, лінія)

спартыўнае спаборніцтва на вёсельных, парусных або маторных суднах.

рэ́гбі

(англ. rugby, ад Rugby = назва горада ў Англіі)

спартыўная камандная гульня накшталт футбола, у час якой дазваляецца браць мяч рукамі.

рэгенера́т

(лац. regeneratus = адроджаны)

выкарыстаны прадукт, у якім адноўлены яго першапачатковыя ўласцівасці.

рэгенера́тар

(ад лац. regenerare = аднаўляць)

1) аднаўляльнік;

2) апарат для рэгенерацыі цяпла, які выкарыстоўваецца для падагравання паветра або газу ў мартэнаўскіх, доменных печах, кацельных устаноўках, паравых і газавых турбінах.

рэгенераты́ўны

(лац. regenerativus = які аднаўляе)

1) які мае адносіны да рэгенерацыі;

2) які служыць для рэгенерацыі (напр. р-ая печ).

рэгенера́цыя

(лац. regeneratio = аднаўленне, вяртанне)

1) аднаўленне арганізмам страчаных або пашкоджаных органаў і тканак, а таксама цэлага арганізма з яго часткі;

2) аднаўленне першапачатковых каштоўных уласцівасцей адпрацаваных матэрыялаў вытворчасці.

рэ́гент

(лац. regens, -ntis = які кіруе)

1) часовы правіцель манархічнай дзяржавы, які ажыццяўляе рэгенцтва;

2) дырыжор хору, пераважна царкоўнага.

рэ́генцтва

(ад рэгент)

часовае праўленне ў манархічных краінах адной або некалькіх асоб, калі трон незаняты або манарх не можа здзяйсняць уладу з-за хваробы, непаўналецця, працяглай адсутнасці.

рэгіён

(англ. region, ад лац. regio, -onis = вобласць)

частка тэрыторыі, якая вылучаецца характэрнымі рысамі (геаграфічнымі, этнаграфічнымі, эканамічнымі і інш.).

рэгі́стр

(с.-лац. registrum = спіс, пералік)

1) спіс, пералік чаго-н., кніга для запісаў, уліку, рэгістрацыі;

2) ступень вышыні голасу, гучання музычнага інструмента;

3) размеркавальнік, рэгулятар у некаторых машынах, прыборах;

4) частка памяці ў вылічальных машынах;

5) орган тэхнічнага нагляду за будаўніцтвам і бяспекай плавання грузавых і пасажырскіх суднаў.