Verbum

грасі́раваць

(фр. grasseyer)

вымаўляць гук «р» на французскі манер, картавіць.

грасуля́р

(п.-лац. grossularia = агрэст)

мінерал класа сілікатаў, гранат 2 жаўтаватага колеру; празрыстая разнавіднасць з’яўляецца каштоўным каменем.

грат

(ням. Grat = рабро)

лішкі металу, што застаюцца на краях вырабаў пасля якога-н. працэсу апрацоўкі.

грата́ж

(фр. grattage, ад gratter = скрэбці)

спосаб падрыхтоўкі малюнка пракрэсліваннем ліній пры дапамозе вострага інструмента на залітай тушшу паперы або кардоне.

гратуа́р

(фр. grattoir, ад gratter = скрэбці)

сталёвы інструмент у выглядзе кароткага клінка на ручцы, які выкарыстоўваецца гравёрамі і мастакамі для зняцця няроўнасцей на метале, гіпсе, лішняй фарбы на паперы і інш.

гратыфіка́цыя

(лац. gratificatio = паслуга)

грашовае ўзнагароджанне, заахвочванне; у гандлёвым абароце стымулюе выкананне агентамі, брокерамі пэўных дзеянняў або ўскладзеных на іх абавязкаў.

гратэ́ск

(фр. grotesque, іт. grottesca)

1) мастацкі прыём, заснаваны на кантрастным спалучэнні рэальнага і фантастычнага, перавялічанага і зменшанага, трагічнага і камічнага, а таксама літаратурны ці мастацкі твор, у якім выкарыстаны такі прыём;

2) друкарскі шрыфт з раўнамернай таўшчынёй штрыхоў.

граўва́ка

(ад ням. grau = сыры + Wacke = разнавіднасць горнай пароды)

горная парода шэрага, чорнага, зялёнага колеру, якая складаецца з дробных кавалкаў асадачных, метамарфічных і вулканічных парод, пераважна сцэментаваных.

граф​¹

(польск. graf, ад ням. Graf)

дваранскі тытул у Зах. Еўропе і дарэвалюцыйнай Расіі.

граф​²

(гр. grapho = пішу)

матэматычная сістэма аб’ектаў і сувязей, якія спалучаюць пэўныя пары гэтых аб’ектаў, а таксама графічнае адлюстраванне гэтай сукупнасці.