Verbum

энтамафа́уна

(ад энтама- + фауна)

сукупнасць відаў насякомых, якія насяляюць пэўную тэрыторыю або жылі ў нейкі перыяд гісторыі Зямлі.

энтамафілі́я

(ад энтама- + -філія)

перакрыжаванае апыленне раслін пры дапамозе насякомых; насякомаапыленне (параўн. арнітафілія).

энтамафто́ра

(н.-лац. entomophthora)

ніжэйшы грыб сям. энтамафторавых, які з’яўляецца паразітам насякомых.

энтамо́зы

(ад гр. entomon = насякомае)

інвазійныя хваробы сельскагаспадарчых жывёл, якія выклікаюцца паразітаваннем у іх арганізме насякомых або іх лічынак.

энтамо́лаг

(ад энтамалогія)

спецыяліст па энтамалогіі.

энтары́за

(н.-лац. entorrhiza)

базідыяльны грыб сям. тылецыевых, які развіваецца на раслінах сям. сітавых і асаковых.

энтастадо́н

(н.-лац. entosthodon)

лістасцябловы мох сям. фунарыевых, які расце на палях, схілах канаў, абочынах дарог.

энтрапі́я

(гр. entropia = паварот, ператварэнне)

1) фізічная велічыня, якая характарызуе цеплавы стан цела або сістэмы цел;

2) мера няпэўнасці сітуацыі з канчатковым або цотным лікам зыходаў у тэорыі інфармацыі;

3) мед. заварот павек унутр.

энтузія́зм

(гр. enthusiasmos)

высокая ступень натхнення, душэўны ўздым.

энтузія́ст

(гр. enthusiastes)

чалавек, ахоплены энтузіязмам, натхнёны чым-н.