Verbum

рэвальва́цыя

(ад рэ- + вальвацыя)

афіцыяльнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або павышэнне яе ў адносінах да валют іншых краін (проціл. дэвальвацыя).

рэвальве́р

(англ. revolver, ад лац. revolvere = рухацца ў адваротным напрамку)

ручная агнястрэльная наразная зброя з рухомым барабанным магазінам.

рэвалю́цыя

(фр. révolution, ад лац. revolutio = пераварот)

1) карэнны пераварот у жыцці грамадства, які заключаецца ў насільным звяржэнні старога грамадскага ладу і ўстанаўленні новага;

2) перан. карэнныя змены ў якой-н. галіне (навуцы, тэхніцы, мастацтве), якія прыводзяць да абнаўлення.

рэвалюцыяне́р

(фр. révolutionnaire)

1) удзельнік рэвалюцыйнага руху, дзеяч рэвалюцыі;

2) той, хто робіць пераварот у якой-н. галіне (навуцы, тэхніцы, мастацтве).

рэва́нш

(фр. revanche = адплата, пакаранне)

адплата за паражэнне, няўдачу, пройгрыш, а таксама барацьба з мэтай узяць верх над ранейшым пераможцам.

рэваншы́зм

(фр. revanchisme)

палітыка пераможанай у вайне дзяржавы або яе пэўных грамадскіх сіл, накіраваная на падрыхтоўку новай вайны з мэтай узяць рэванш.

рэвера́нс

(фр. réverence)

1) пачцівы паклон з лёгкім прысяданнем як знак прывітання, падзякі і інш.;

2) перан. празмернае выражэнне пачцівасці.

рэвербера́цыя

(ад лац. reverberare = адбіваць, адкідаць)

з’ява паступовага затухання гуку ў закрытых памяшканнях пасля спынення дзеяння крыніцы гуку.

рэ́верс

(англ. reverse, ад лац. reversus = адваротны)

1) прыстасаванне, пры дапамозе якога можна мяняць напрамак руху машыны ў процілеглы бок;

2) адваротны бок манеты або медаля;

3) пісьмовае абавязацельства, якое гарантуе што-н.;

4) удар над галавою злева пры гульні ў тэніс.

рэве́рсар

(англ. reverser, ад лац. reversus = адваротны)

прыстасаванне для пуску ў ход, змены напрамку і хуткасці вярчэння электрычных машын.