Verbum

этыяло́гія

(ад гр. aitia = прычына + -логія)

раздзел паталогіі, які вывучае прычыны і ўмовы ўзнікнення хвароб.

этыяля́цыя

(ад фр. étioler = рабіць бледным)

страта раслінамі зялёнай афарбоўкі (хларафілу) пры вырастанні іх у цемнаце або ва ўмовах недастатковага асвятлення.

этэрні́т

(ад лац. aeternus = вечны)

дахавы матэрыял (шыфер), які вырабляецца з сумесі азбесту і цэменту.

этэрыфіка́цыя

(ад гр. aither = эфір + -фікацыя)

атрыманне складаных эфіраў з кіслот і спіртоў.