Verbum

рэферы́

(англ. referee, ад лац. referre = дакладваць, паведамляць)

суддзя ў спартыўных спаборніцтвах па футболу, тэнісу, хакею, боксу і інш.

рэферы́раваць

(лац. referre = дакладваць, паведамляць)

рабіць кароткі выклад якога-н. пытання, зместу кнігі.

рэферэ́ндум

(лац. referendum = тое, што павінна быць паведамлена)

усенароднае галасаванне з мэтай высветліць грамадскую думку па якому-н. важнаму дзяржаўнаму пытанню.

рэферэ́нт

(лац. referens, -ntis = які паведамляе)

1) службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам або кансультантам па пэўных пытаннях;

2) асоба, якая складае або чытае дзе-н. рэферат.

рэферэ́нцыя

(ням. Referenz, ад лац. referre = дакладваць, паведамляць)

1) даведка аб ранейшай службе, водзыў;

2) сведчанне аб крэдытаздольнасці якой-н. фірмы ці асобы.

рэфле́кс

(лац. reflexus = адлюстраванне)

1) міжвольная рэакцыя арганізма на знешнія раздражненні;

безумоўны р. — прыроджаны рэфлекс;

умоўны р. — рэфлекс, выпрацаваны на працягу жыцця пры ўдзеле галаўнога мозгу;

2) адценне колеру якога-н. прадмета, што ўзнікае пры адлюстраванні святла, якое падае ад іншых асветленых прадметаў.

рэфлексаге́нны

(ад рэфлекс + -генны)

які выклікае рэфлекс;

р-ая зона — вобласць размяшчэння рэцэптараў, раздражненне якіх выклікае пэўны безумоўны рэфлекс.

рэфлексало́гія

(ад рэфлекс + -логія)

кірунак у псіхалогіі, які разглядае ўсю псіхічную дзейнасць як сукупнасць рэфлексаў.

рэфле́ксія

(лац. reflexio = адлюстраванне)

роздум, поўны сумненняў і хістанняў, схільнасць аналізаваць свае перажыванні.

рэфлектава́ць

(лац. reflectere = адлюстроўваць)

1) адказваць рэфлексам на знешняе раздражненне;

2) раздумваць, разважаць.