Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

рэту́р

(фр. retour = вяртанне)

тое, што і рэтрата.

рэ́туш

(фр. retouche)

выпраўленне малюнка, фотаздымка або негатыва шляхам падмалёўкі.

рэтушава́ць

(фр. retoucher)

падпраўляць рэтушшу (напр. р. фотаздымак).

рэтушо́р

(фр. retoucheur)

спецыяліст па рэтушаванню.

рэты́кула

(лац. reticulum = сетачка)

група адчувальных клетак у аматыдыі.

рэтыкулаэндатэлія́льны

(ад лац. reticulum = сетка + гр. endon = унутры + thele = сасок)

які мае адносіны да клетак мезенхімнага (гл. мезенхіма) паходжання, здольных да фагацытозу, што складаюць рэтыкулярную тканку рада органаў і выконваюць у арганізме ахоўную ролю.

рэтыкуля́рны

(ад лац. reticulum = сетка)

сятчасты;

р-ая тканка — разнавіднасць злучальнай тканкі, галоўным чынам у крывятворных органах (касцявым мозгу, селязёнцы, лімфатычных вузлах).

рэтэ́нцыя

(лац. retentio)

затрымка прарэзвання зуба пры наяўнасці яго ў лунцы.

рэутыліза́цыя

(ад рэ- + утылізацыя)

паўторнае выкарыстанне раслінамі раней засвоеных мінеральных рэчываў.

рэўмакарды́т

[ад рэўма(тызм) + гр. kardia = сэрца]

рэўматычнае паражэнне сэрца.