Verbum

рэстры́кцыя

(лац. restrictio = абмежаванне)

1) абмежаванне вытворчасці, продажу і экспарту тавараў з мэтай павышэння на іх цэн і атрымання прыбытку;

2) абмежаванне крэдытаў або валютных аперацый.

рэстыту́цыя

(лац. restitutio = аднаўленне)

1) выпадак рэгенерацыі, калі з невялікай часткі цела аднаўляецца ўвесь арганізм;

2) юр. аднаўленне былых парушаных правоў з кампенсацыяй страт.

рэсу́рсы

(фр. ressources = дапаможныя сродкі)

сродкі, запасы, крыніцы чаго-н. (напр. прыродныя р., харчовыя р.).

рэта́бла

(ісп. retablo)

заалтарная ікона вялікіх памераў у іспанскіх і лацінаамерыканскіх храмах 15—18 ст.

рэтарда́цыя

(лац. retordatio = запавольванне, затрымка)

кампазіцыйны прыём у літаратурным творы, які заключаецца ў запавольванні развіцця сюжэта ўвядзеннем лірычных адступленняў, апісанняў і інш.

рэто́рсія

(лац. retorsio = зваротнае дзеянне)

абмежавальныя меры (павышэнне таможных пошлін, адмаўленне ў допуску на сваю тэрыторыю чужаземцаў і інш.), прынятыя дзяржавай у адказ на аналагічныя дзеянні другой дзяржавы з мэтай прымусіць апошнюю адмовіцца ад іх.

рэто́рта

(лац. retorta = літар. павернутая назад)

пасудзіна з доўгім адагнутым убок горлам для перагонкі вадкасцей.

рэ́тра

(лац. retro = назад)

усё, што ўзнаўляе старадаўнае, мінулае (напр. мода на р.).

рэтраакты́ўнасць

(ад лац. retro = назад + актыўнасць)

юр. зваротная сіла закона.

рэтрагра́д

(лац. retrogradus = які ідзе назад)

праціўнік прагрэсу, рэакцыянер.