Verbum

рэнтгенаме́трыя

(ад рэнтгена- + -метрыя)

вымярэнне колькасці рэнтгенаўскага выпрамянення ў рэнтгенах.

рэнтгенапалеапатало́гія

(ад рэнтгена- + палеа- + паталогія)

тое, што і палеарэнтгеналогія.

рэнтгенарадыяло́гія

(ад рэнтгена- + радыялогія)

вывучэнне і выкарыстанне дзеяння рэнтгенаўскіх прамянёў і радыеактыўных выпрамяненняў на жывыя арганізмы.

рэнтгенаскапі́я

(ад рэнтгена- + -скапія)

1) адзін з метадаў рэнтгенадыягностыкі, які заключаецца ў прасвечванні частак цела чалавека і жывёл рэнтгенаўскімі прамянямі;

2) тое, што і рэнтгенадэфектаскапія.

рэнтгенаспектра́льны

(ад рэнтгена- + спектральны);

р. аналіз — метад, які дае магчымасць вызначаць хімічны склад і даследаваць прыроду хімічнага злучэння ў рэчывах пры дапамозе рэнтгенаўскіх спектраў.

рэнтгенаспектраскапі́я

(ад рэнтгена- + спектраскапія)

метад даследавання хімічнага складу рэчываў, электроннай структуры металаў па спектрах іх рэнтгенаўскага выпрамянення.

рэнтгенаструкту́рны

(ад рэнтгена- + структурны);

р. аналіз — метад вызначэння структуры рэчыва пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.

рэнтгенатэрапі́я

(ад рэнтгена- + тэрапія)

прымяненне рэнтгенаўскіх прамянёў з мэтай лячэння.

рэнтгенатэ́хніка

(ад рэнтгена + тэхніка)

сукупнасць апаратуры і метадаў атрымання рэнтгенаўскага выпрамянення і прымянення яго ў медыцыне, біялогіі і іншых галінах навукі і тэхнікі.

рэнтге́наўскі

(ад рэнтген)

звязаны з атрыманнем і выкарыстаннем нябачных электрамагнітных прамянёў, здольных пранікаць цераз непразрыстыя прадметы;

р-ая трубка — электравакуумны прыбор для атрымання такіх прамянёў;

р. аналіз — тое, што і рэнтгенаструктурны аналіз.