Verbum

э́тнас

(гр. ethnos = племя, народ)

гістарычна ўзнікшы від устойлівай сацыяльнай групоўкі людзей, прадстаўленай племем, народнасцю, нацыяй.

этнацэнтры́зм

(ад этнас + лац. centrum = сярэдзіна)

схільнасць чалавека ацэньваць усе жыццёвыя з’явы праз прызму каштоўнасці сваёй этнічнай групы, якая лічыцца эталонам.

этні́чны

(гр. ethnikos = народны)

які адносіцца да пэўнага народа, яго побыту, нораваў, звычаяў, культуры.

этно́нім

(ад этнас + гр. onyma = імя, назва)

назва нацыі, народа, народнасці, племені і іншых этнічных супольнасцей.

э́траплюс

(н.-лац. etroplus)

рыба атрада акунепадобных, якая пашырана ў прэсных і саланаватых водах Індыі, Шры Ланкі; вядома як акварыумная.

этуа́ль

(фр. étoile = зорка)

уст. модная спявачка ў заходнееўрапейскім тэатры лёгкага жанру.

э́тыка

(лац. ethica, ад гр. ethikos = звязаны са звычаямі)

1) вучэнне аб маралі як адна з форм ідэалогіі;

2) нормы паводзін чалавека ў грамадстве, мараль пэўнай грамадскай або прафесійнай групы.

этыке́т

(фр. étiquette)

прыняты парадак паводзін чалавека ў якім-н. асяроддзі, у грамадстве.

этыкета́ж

(фр. étiquetage)

выраб этыкетак для экспанатаў (у музеі, на выстаўцы і інш).

этыке́тка

(фр. etiquette)

ярлык, наклейка на чым-н. (на тавары, упакоўцы, экспанаце і г.д.) з абазначэннем цаны, сорту, назвы і інш.