рэнтгенакінематагра́фія
(ад рэнтгена- + кінематаграфія)
паказ на кінаэкране адбіткаў, атрыманых пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.
Verbum
анлайнавы слоўнікСлоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuрэнтгенало́гія
(ад рэнтгена- + -логія)
раздзел медыцыны, які вывучае прымяненне рэнтгенаўскіх прамянёў з мэтай дыягностыкі і лячэння некаторых захворванняў.
рэнтгеналюмінесцэ́нцыя
(ад рэнтгена- + люмінесцэнцыя)
свячэнне рэчываў пад дзеяннем рэнтгенаўскіх прамянёў або гамапрамянёў, выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне (рэнтгенаскапія, рэнтгенаграфія).
рэнтгенаме́трыя
(ад рэнтгена- + -метрыя)
вымярэнне колькасці рэнтгенаўскага выпрамянення ў рэнтгенах.
рэнтгенапалеапатало́гія
(ад рэнтгена- + палеа- + паталогія)
тое, што і палеарэнтгеналогія.
рэнтгенарадыяло́гія
(ад рэнтгена- + радыялогія)
вывучэнне і выкарыстанне дзеяння рэнтгенаўскіх прамянёў і радыеактыўных выпрамяненняў на жывыя арганізмы.
рэнтгенаскапі́я
(ад рэнтгена- + -скапія)
1) адзін з метадаў рэнтгенадыягностыкі, які заключаецца ў прасвечванні частак цела чалавека і жывёл рэнтгенаўскімі прамянямі;
2) тое, што і рэнтгенадэфектаскапія.
рэнтгенаспектра́льны
(ад рэнтгена- + спектральны);
рэнтгенаспектраскапі́я
(ад рэнтгена- + спектраскапія)
метад даследавання хімічнага складу рэчываў, электроннай структуры металаў па спектрах іх рэнтгенаўскага выпрамянення.
рэнтгенаструкту́рны
(ад рэнтгена- + структурны);