Verbum

рэмі́з

(фр. remise)

камісійная ўзнагарода, якая выплачваецца маклерам пасрэдніку паміж ім і пакупніком каштоўных папер.

рэмі́за

(фр. remise)

прыстасаванне ў ткацкіх станках для раздзялення нітак асновы.

рэмілітарыза́цыя

(ад рэ- + мілітарызацыя)

узбраенне раней раззброенай дзяржавы.

рэмінісцэ́нцыя

(лац. reminiscentia = успаміны)

1) няясныя ўспаміны, а таксама з’ява, якая наводзіць на ўспаміны;

2) адбітак уплыву чыёй-н. творчасці ў літаратурным, музычным і іншым творы.

рэмі́сія

(лац. remissio = памяншэнне, паслабленне)

1) часовае паслабленне або знікненне праяўленняў хваробы;

2) скідка для выраўноўвання сумы плацяжу па рахунку.

рэмітава́ць

(лац. remittere = адсылаць)

перасылаць крэдытору тратты чэкі, тэлеграфныя пераводы, выпісаныя ў замежнай валюце ў рахунак пагашэння доўгу (з дапамогай рымесы).

рэмітэ́нт

(лац. remittens, -ntis = які адсылае)

асоба, на імя якой выпісаны пераводны вэксаль (тратта) для атрымання пэўнай сумы грошай.

рэнава́цыя

(лац. renovatio = аднаўленне)

эканамічны працэс замены выбываючых у выніку маральнага і фізічнага зносу асноўных фондаў вытворчасці новымі як умова простага ўзнаўлення.

рэнамэ́

(фр. renommée)

кніжн. думка, якая склалася пра каго-н., што-н., рэпутацыя.

рэна́та

(лац. renatus = адроджаны)

тэкставы шрыфт, падобны па малюнку на літаратурную гарнітуру.