Verbum

рэкультыва́цыя

(ад рэ- + культывацыя)

1) вяртанне чаго-н. да культурнага стану;

2) аднаўленне ўрадлівасці глебы.

рэкупера́тар

(лац. recuperator = які атрымлівае зноў)

апарат для рэкуперацыі.

рэкупера́цыя

(лац. recuperatio - атрыманне зноў)

улоўліванне зрасходаваных у рабочым працэсе газаў, пары для паўторнага выкарыстання.

рэкурсі́ўны

(ад лац. recursio = вяртанне);

р-ыя функцыі — функцыі, значэнні якіх для дадзенага аргумента вылічваюцца з дапамогай значэнняў для папярэдніх аргументаў.

рэкурэ́нтны

(лац. recurrens, -ntis = які вяртаецца)

які дае магчымасць адшукваць значэнне якой-н. велічыні па знойдзеных раней іншых значэннях гэтай жа велічыні.

рэкурэ́нцыя

(ад лац. recurre = вяртацца)

паўторнае з’яўленне ў больш позні геалагічны час формаў, уласцівых больш ранняму геалагічнаму перыяду.

рэле́

(фр. relais)

прыбор для аўтаматычнага замыкання або размыкання электрычнага ланцуга пры пэўных умовах, на якія гэты прыбор павінен рэагаваць.

рэлева́нтны

(англ. relevant, ад с.-лац. relevans, -ntis)

здольны служыць для адрознення моўных адзінак.

рэлега́цыя

(лац. relegatio)

1) уст. ссылка рэцыдывістаў у калоніі з суровымі кліматычнымі ўмовамі;

2) выключэнне вучня са школы або студэнта з навучальнай установы.

рэле́й

[англ. J. Rayleigh = прозвішча англ. фізіка (1842—1919)]

адзінка ўдзельнага акустычнага супраціўлення, роўная ўдзельнаму акустычнаму супраціўленню асяроддзя, пры якім гукавы ціск 1 дын/см​² выклікае ваганні часцінак асяроддзя з хуткасцю 1 см/с.