Verbum

экспансіяні́зм

(фр. expansionnisme, ад лац. expansio = расшырэнне, распаўсюджанне)

імкненне да экспансіі, правядзенне палітыкі экспансіі.

э́кспарт

(англ. export, ад лац. exportare = вывозіць)

1) вываз тавараў за мяжу для рэалізацыі іх на знешнім рынку (проціл. імпарт 1);

2) агульная колькасць або агульны кошт тавараў, вывезеных якой-н. краінай, а таксама сам вывезены тавар.

экспартава́ць

(лац. exportare = вывозіць)

вывозіць тавары за мяжу для рэалізацыі іх на знешнім рынку (проціл. імпартаваць).

экспарцёр

(фр. exporteur, ад лац. exportare = вывозіць)

краіна, установа або асоба, што займаюцца экспартам 1 (проціл. імпарцёр).

экспатрыява́ць

(с.-лац. expatnare, ад лац. ex = з + patria = радзіма)

праводзіць экспатрыяцыю.

экспатрыя́цыя

(с.-лац. expatriatio, ад лац. ex = з + patria = радзіма)

добраахвотнае або прымусовае высяленне каго-н. за межы радзімы, звязанае звычайна з пазбаўленнем грамадзянства.

экспедзі́раваць

(лац. expedire = адпраўляць)

адпраўляць па прызначэнню карэспандэнцыю, тавар і інш.

экспеды́тар

(ням. Expeditor, ад лац. expedire = адпраўляць)

асоба, якая займаецца экспедыцыяй 1.

экспеды́цыя

(лац. expeditio)

1) адпраўка і рассылка чаго-н. (карэспандэнцыі, тавараў і інш.);

2) установа або аддзел установы, прадпрыемства, які займаецца адпраўкай і рассылкай карэспандэнцыі, тавараў і інш. (напр. э. выдавецтва);

3) паездка, паход групы асоб з якім-н. спецыяльным заданнем, а таксама ўдзельнікі гэтай паездкі, паходу (напр. палярная э., дыялекталагічная э.);

4) ваенная аперацыя, якая праводзіцца параўнальна невялікімі ўзброенымі сіламі, а таксама ўзброеныя сілы, прызначаныя для такой аперацыі.

экспе́рт

(лац. expertus = вопытны)

спецыяліст, якога запрашаюць для правядзення экспертызы па якім-н. спрэчным ці няясным пытанні, напр. у судовай практыцы.