Verbum

рэка́мбіё

(іт. recambio = зваротны вэксаль)

1) зваротны пераводны вэксаль, выпісаны на імя вэксалядаўцы ў выпадку апратэставання вэксаля асобай, што яго аплаціла (параўн. камбіё);

2) рахунак банка кліенту на пакрыццё расходаў, звязаных з апратэставаннем вэксаля.

рэкамбіна́цыя

(ад рэ- + камбінацыя)

1) размяшчэнне састаўных частак чаго-н. у новым парадку;

2) узаемадзеянне пазітыўных іонаў з негатыўнымі іонамі або з электронамі, у выніку чаго ўтвараюцца нейтральныя часціцы (атамы, малекулы); працэс, адваротны іанізацыі.

рэкамендава́ць

(с.-лац. recommendare = даручаць, давяраць)

1) станоўча характарызуючы каго-н., што-н., прапаноўваць выкарыстаць у якой-н. справе (напр. р. інжынера, р. кнігу);

2) даваць каму-н. спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення ў якую-н. арганізацыю;

3) раіць зрабіць што-н.;

4) называць пры знаёмстве.

рэкаменда́цыя

(с.-лац. recommendatio = даручэнне)

1) станоўчая характарыстыка каго-н. з прапановай выкарыстаць у якой-н. справе;

2) спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення ў якую-н. арганізацыю;

3) парада, прапанова (напр. р. урача).

рэканвалесцэ́нцыя

(ад рэ- + лац. convalescentia = выздараўленне)

перыяд выздараўлення ад якой-н. хваробы пасля знікнення ярка выяўленых клінічных яе прыкмет.

рэканве́рсія

(ад рэ- + канверсія)

перавод народнай гаспадаркі краіны пасля заканчэння вайны на вытворчасць прадукцыі мірнага часу.

рэканкі́ста

(ісп. Reconquista)

адваяванне народамі Пірэнейскага паўвострава на працягу 8—15 ст. зямель, захопленых арабамі.

рэкансерва́цыя

(ад рэ- + кансервацыя)

увядзенне ў дзеянне чаго-н. пасля кансервацыі, узнаўленне чаго-н.

рэканстру́кцыя

(ад рэ- + канструкцыя)

1) карэнная перабудова, пераабсталяванне (напр. р. завода);

2) узнаўленне чаго-н. па рэштках ці па апісанню (напр. р. помніка).

рэканструява́ць

(ад рэ- + канструяваць)

1) перабудоўваць што-н., каб палепшыць, удасканаліць (напр. р. цэх);

2) аднаўляць што-н. па апісаннях ці рэштках, якія захаваліся (напр. р. замак).