Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

шэйхцэ́рыя

(н.-лац. scheuchzeria)

травяністая расліна сям. шэйхцэрыевых з аблісцелым сцяблом і кветкамі ў гронках, пашыраная ва ўмераных і халодных зонах; на Беларусі трапляецца на сфагнавых балотах.

шэйх-уль-ісла́м

(ар. šejchul-islām)

тытул галавы мусульманскага дваранства.

шэла́к

(гал. schellak)

смалістае рэчыва, якое здабываецца з маладых парасткаў некаторых трапічных раслін; выкарыстоўваецца ў вытворчасці лаку, пластмасы, сургучу і інш.

шэ́лег

(польск. szeląg, ад ням. Schilling)

даўняя манета вартасцю ў паўгроша.

шэ́льма

(польск. szelma, ад ням. Schelm)

махляр, круцель, хітрун.

шэльтэрдэ́к

(англ. shelterdeck, ад shelter = навес + deck = палуба)

навясная лёгкая палуба на судне, размешчаная вышэй верхняй палубы.

шэльф

(англ. shelf)

прыбярэжная частка дна Сусветнага акіяна, мацерыковая водмель.

шэ́нкель

(ням. Schenkel)

унутраная, звернутая да каня, частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

шэ́пинг

(англ. shaping-machine)

папярочна-стругальны станок.

шэ́раг

(польск. szereg, ад венг. sereg)

1) сукупнасць аднародных прадметаў, размешчаных адзін за другім, у адну лінію;

2) сукупнасць чаго-н., што ідзе адно за другім у пэўным парадку;

3) пэўная, звычайна невялікая колькасць чаго-н.;

4) сукупнасць людзей, аб’яднаных якімі-н. адносінамі.