шэ́нкель

(ням. Schenkel)

унутраная, звернутая да каня, частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)