Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фузарыятаксіко́з

(ад фузарый + таксікоз)

атручэнне жывёл і чалавека, якое ўзнікае ад паядання кармоў, пашкоджаных фузарыем.

фузе́я

(польск. fuzja, ад фр. fusil = стрэльба)

старадаўняя крамянёвая гладкаствольная стрэльба.

фузікла́дый

(н.-лац. fusicladium)

недасканалы грыб сям. дэмацыевых, які паразітуе на лісці, маладых галінках і пладах яблыні, грушы, таполі, асіны.

фузілёр

(фр. fusilier)

гіст. салдат, узброены фузеяй.

фу́зія

(фр. fusion = зліццё, ад лац. fusio = плаўленне)

1) паглынанне манаполіямі слабейшых канкурэнтаў шляхам зліцця прадпрыемстваў;

2) лінгв. зліццё марфем, якое суправаджаецца зменай іх марфемнага складу.

фузо́ла

(н.-лац. fusola)

аднаклетачная або каланіяльная зялёная водарасць сям. анкістрадэсмавых, якая пашырана ў планктоне прэсных вадаёмаў.

фузуліні́ды

(н.-лац. fusulinida)

атрад вымерлых форамініфераў, якія жылі ў каменнавугальным і пермскім перыядах (гл. палеазой).

фуко́іды

(ад лац. fucus = лішайнік + -оід)

тое, што і фітамарфозы.

фукс

(ням. Fuchs = ліса)

1) выпадкова ўдачна выйграны шар у більярднай гульні;

2) разм. выпадковасць, нечаканасць.

фуксі́н

(ад фуксія)

ярка-чырвоная анілінавая фарба, якая выкарыстоўваецца для фарбавання паперы, скуры і інш.