Verbum

сэптэ́т

(ням. Septett, ад лац. septem = сем)

1) музычны твор для сямі інструментаў або спевакоў з асобнай партыяй для кожнага;

2) ансамбль з сямі выканаўцаў.

сэр

(англ. sir)

1) пачцівы зварот да мужчыны ў Англіі, ЗША і іншых англамоўных краінах;

2) тытул баранета ў Англіі.

сэ́рвіс

(англ. service = служба)

арганізаванае абслугоўванне насельніцтва ў сферы быту.

сэрвіту́т

(лац. servitus, -tutis = павіннасць, падначаленасць)

1) абмежаванае права карыстацца чужой уласнасцю (напр. права праезду, праходу праз зямельны ўчастак суседа), а таксама права на абмежаванне ўласніка ў пэўных адносінах;

2) абмежаванне ўлады дзяржавы над якой-н. тэрыторыяй на карысць іншай дзяржавы.

сэ́рум

(лац. serum)

сываратка крыві.

сэт

(англ. set)

партыя гульні ў тэніс, у якой неабходна выйграць мінімум 6 яе частак (геймаў), каб мець двайную перавагу.

сэтбо́л

(англ. set-ball)

становішча ў час гульні ў тэніс, калі аднаму боку не хапае толькі аднаго мяча, каб выйграць партыю.

сэ́тльмент

(англ. settlement = пасяленне)

асобы раён горада, не падначалены юрысдыкцыі мясцовых улад, які ствараўся ў залежных краінах іншаземцамі для пражывання сваіх падданых.

сэ́тэр

(англ. setter, ад set = рабіць стойку)

парода паляўнічых даўгашэрсных сабак.

сэцэсіён

(ням. Sezession, ад лац. secessio, -onis = адыход убок, аддаленне)

назва аб’яднанняў мастакоў у Германіі і Аўстрыі ў канцы 19 — пач. 20 ст., члены якіх выступалі супраць акадэмізму, прапагандавалі стыль «мадэрн».