Verbum

рэ́пер

(фр. repere = метка, знак, зыходны пункт)

1) замацаваны на мясцовасці геадэзічны знак, які паказвае вышыню дадзенага пункта зямной паверхні;

2) мат. сукупнасць лінейна незалежных вектараў, узятых у пэўным парадку і адкладзеных ад агульнага пачатку;

3) пункт на мясцовасці або ў паветры, па якім праводзіцца артылерыйская прыстрэлка з далейшым пераносам агню для паражэння цэлі.

рэпертуа́р

(фр. répertoire, ад п.лац. repertorium = спіс)

1) падбор п’ес, якія ідуць у тэатры ў пэўны прамежак часу;

2) сукупнасць роляў, музычных ці літаратурных твораў, якія выконваюцца артыстам, музыкантам, дэкламатарам.

рэперфара́тар

(ад рэ- + перфаратар)

электрамеханічны апарат, які адпаведна кодавай камбінацыі электрычных сігналаў прабівае дзіркі ў папяровай перфастужцы, каб перадаць гэтыя камбінацыі на адлегласць (наступнай станцыі).

рэпетава́ць

(лац. repetere = паўтараць)

паўтараць чые-н. сігналы для таго, каб лягчэй было іх прыняць далёкімі караблямі ва ўмовах дрэннай бачнасці, а таксама як знак таго, што іх правільна зразумелі.

рэпеты́тар

(лац. repetitor = той, хто паўтарае)

той, хто дапамагае каму-н. засвойваць неабходныя веды.

рэпеты́цыя

(лац. repetitio = паўтарэнне)

1) развучванне або пробнае выкананне п’есы, музычнага і іншага твора перад пастаноўкай;

генеральная р. — апошняя рэпетыцыя перад выступленнем;

2) перан. папярэдняе пробнае выкананне, падрыхтоўка чаго-н.

рэпеці́р

(ням. repetieren = паўтараць)

гадзіннікавы механізм, які адбівае час (гадзіны, чвэрці гадзін), а таксама сам гадзіннік з такім механізмам.

рэпеці́раваць

(ням. repetieren, ад лац. repetere = паўтараць)

1) развучваць ролю ў п’есе, музычным і іншым творы, а таксама праводзіць пробнае выкананне твора перад пастаноўкай;

2) падрыхтоўваць каго-н., дапамагаючы яму ў вучобе.

рэпі́тэр

(англ. repeater)

прыбор, які ўзнаўляе на адлегласці паказанні асноўнага прыбора.

рэпланта́цыя

(ад рэ- + лац. plantatio = перасаджванне)

1) аперацыя па вяртанню страчанага органа або тканкі арганізма;

2) паўторная пасадка раслін.