Verbum

рэвербера́цыя

(ад лац. reverberare = адбіваць, адкідаць)

з’ява паступовага затухання гуку ў закрытых памяшканнях пасля спынення дзеяння крыніцы гуку.

рэ́верс

(англ. reverse, ад лац. reversus = адваротны)

1) прыстасаванне, пры дапамозе якога можна мяняць напрамак руху машыны ў процілеглы бок;

2) адваротны бок манеты або медаля;

3) пісьмовае абавязацельства, якое гарантуе што-н.;

4) удар над галавою злева пры гульні ў тэніс.

рэве́рсар

(англ. reverser, ад лац. reversus = адваротны)

прыстасаванне для пуску ў ход, змены напрамку і хуткасці вярчэння электрычных машын.

рэверсі́ўны

(ад лац. reversus = адваротны)

здольны мяняць напрамак руху або вярчэння (напр. р. рухавік, р. вінт).

рэве́рсія

(лац. reversio = зварот)

1) вяртанне маёмасці ранейшаму ўладальніку;

2) перадача ў заставу вэксаля для атрымання пазыкі;

3) змена напрамку руху рабочых частак машыны на адваротны;

4) тое, што і атавізм 1.

рэвізава́ць

(лац. revidere)

1) рабіць рэвізію 1;

2) падвяргаць рэвізіі 2.

рэві́зія

(польск. rewizja, ад лац. revisio = перагляд)

1) праверка правільнасці і законнасці чыіх-н. дзеянняў (прадпрыемства, установы, арганізацыі, службовай асобы);

2) перагляд палажэнняў вучэння, тэорыі, каб унесці змены, якія парушаюць асновы гэтага вучэння, тэорыі.

рэвізіяні́зм

(ад лац. revisio, -onis = перагляд)

1) патрабаванне перагледзець пэўнае вучэнне, тэорыю, погляды;

2) ідэйна-палітычная плынь у міжнародным рабочым руху, якая выступае за перагляд палажэнняў марксізму на аснове асэнсавання новых з’яў жыцця.

рэвізо́р

(польск. rewizor, ад лац. revisor = які правярае)

1) службовая асоба, упаўнаважаная рабіць рэвізію, праверку;

2) кантралёр у асобных галінах чыгуначнай справы.

рэвю́

(фр. revue)

тэатральны агляд, паказ асобных сцэн і нумароў, звязаных якой-н. агульнай рысай.