Verbum

гомазіго́тнасць

(ад гомазігота)

аднароднасць спадчыннай асновы арганізма, якая паходзіць ад бацькоў, падобных па той ці іншай спадчыннай прымеце (параўн. гетэразіготнасць).

гомайало́гія

(ад гр. homoios = падобны + -логія)

марфалагічная або фізіялагічная падобнасць органаў або прыкмет у жывёл аддаленых сістэматычных груп.

гомайасматы́чны

(ад гр. homoios = падобны + асматычны)

які мае пастаянны ціск;

г-ыя жывёлы — водныя жывёлы, здольныя захоўваць прыблізна аднолькавы асматычны ціск крыві і тканкавай вадкасці, які не адпавядае асматычнаму ціску знешняга асяроддзя (параўн. пайкіласматычны).

гомайато́рмны

(ад гр. homoios = падобны, аднолькавы + therme = цяпло)

які мае пастаянную тэмпературу;

г-ыя жывёлы — жывёлы, якія маюць пастаянную, нязменную тэмпературу цела, што амаль не залежыць ад тэмпературы знешняга асяроддзя.

гомалаграфі́чны

(ад гр. homologia = адпаведнасць + grapho = пішу);

г-ыя праекцыі — праекцыі, якія правільна перадаюць суадносіны плоскасцей.

гомамарфі́зм

(ад гома- + -марфізм)

мат. адназначнае ператварэнне алгебраічнай сукупнасці ў іншую, падобную сукупнасць.

гомасексуалі́зм

(ад гома- + лац. sexualis = палавы)

ненатуральная палавая цяга да асоб свайго полу (параўн. гетэрасексуалізм).

гомастылі́я

(ад гома- + гр. stylos = слуп)

аднолькавая даўжыня слупкоў і тычынкавых нітак у кветках усіх раслін аднаго віду (параўн. гетэрастылія).

гоматалі́зм

(ад гома- + гр. thallos = галінка, парастак)

двухполасць у некаторых водарасцяў, грыбоў (параўн. гетэраталізм).

гоматранспланта́цыя

(ад гома- + трансплантацыя)

тое, што 1 алатрансплантацыя.