Verbum

грэ́жа

(фр. grège, ад іт. greggio = неапрацаваны, сыры)

шоўк-сырэц з нітак, разматаных з коканаў.

грэй

[англ. S. Gray = прозвішча англ. вучонага (1670—1736)]

адзінка паглынутай дозы выпрамянення, роўная энергіі ў 1 джоўль выпрамянення, перададзенага масе абпрамененага рэчыва ў 1 кг.

грэ́йдэр

(англ. grader)

1) спецыяльная машына для выроўнівання палатна грунтавых дарог, планіроўкі адхонаў, пракладкі каналаў і інш.;

2) грэйдэрная дарога.

грэ́йдэр-элева́тар

(ад грэйдэр + элеватар)

грэйдэр з канвеерам для падачы зрэзанага грунту ў адвал або на транспартны сродак.

грэ́йзен

(ням. Greisen)

горная парода, якая складаецца з кварцу і светлых слюд.

грэ́йнджэры

(англ. grangers, ад grange = ферма)

удзельнікі фермерскага руху ў ЗША ў першыя дзесяцігоддзі пасля грамадзянскай вайны 1861—1865 гг., якія выступалі за паляпшэнне становішча амерыканскіх фермераў шляхам заканадаўчых рэформ.

грэйпфру́т

(англ. grapefruit)

вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў субтропіках, а таксама гаркавата-салодкі пахучы плод гэтага дрэва круглай або авальнай формы.

грэ́йфер

(ням. Greifer)

1) чарпак пад’ёмнага крана, які складаецца з некалькіх створак, што механічна раскрываюцца і закрываюцца пры пагрузцы зямлі, вугалю, металалому і інш.;

2) прыстасаванне ў апаратах і машынах для захоплівання прадмета, які апрацоўваецца.

грэ́на

(фр. graine = літар. семя, зерне)

яйцы матыля шаўкапрада, з якіх развіваюцца вусені, што даюць шаўкавічныя коканы.

грэнадзёр

(фр. grenadier, ад grenade = граната)

1) гранатамётчык у еўрапейскіх арміях 17—18 ст.;

2) салдат адборных пяхотных і кавалерыйскіх часцей у арміях еўрапейскіх дзяржаў 18—20 ст., у т.л. і ў пешай гвардыі Вялікага княства Літоўскага.