Verbum

рэжы́м

(фр. régime, ад лац. régimen = улада)

1) дзяржаўны лад, метад кіравання;

2) дакладна ўстаноўлены распарадак жыцця, працы, адпачынку (напр. р. дня, санаторны р.);

3) сістэма правіл, мерапрыемстваў, неабходных для дасягнення пэўнай мэты (напр. р. бяспекі на вытворчасці).

рэжысёр

(фр. régisseur, ад лац. regere = кіраваць)

пастаноўшчык спектакляў, фільмаў, эстрадных ці цыркавых праграм.

рэжэля́цыя

(ад рэ- + лац. gelatio = замярзанне)

1) паўторнае змярзанне крышталёў або асобных масіваў ільду ў месцах іх сутыкнення ва ўмовах высокага ўдзельнага ціску;

2) папераменнае прамярзанне і адтайванне рыхлых вільготных горных парод.

рэзальве́нта

(лац. resolvens, -ntis = які развязвае, вырашае)

функцыя або аператар, якія даюць магчымасць прасцей рашаць якое-н. ураўненне.

рэзальво́метр

(ад лац. resolvere = развязваць, разблытваць + -метр)

прыбор для вызначэння здольнасці фатаграфічных матэрыялаў выразна перадаваць найдрабнейшыя элементы адлюстравання.

рэзалюты́ўны

(лац. resolutivus)

які змяшчае ў сабе канчатковы вывад, рэзалюцыю.

рэзалю́цыя

(лац. resolutio = дазвол)

1) рашэнне, пастанова з’езда, канферэнцыі, сходу;

2) пісьмовае распараджэнне службовай асобы на дзелавой паперы.

рэзана́нс

(фр. résonance, ад лац. resonere = адгукацца)

1) узбуджэнне ваганняў аднаго цела ваганнямі другога з той жа частатой;

2) здольнасць узмацняць гучанне, уласцівае некаторым памяшканням;

3) перан. водгук, водгалас (напр. грамадскі р.).

рэзана́тар

(ад лац. resonere = адгукацца)

прыбор, прыстасаванне для ўзнаўлення і ўзмацнення розных ваганняў.

рэзанёр

(фр. raisonneur)

1) персанаж п’есы, які прама выражае ідэі, маральна-этычныя погляды аўтара;

2) чалавек, які любіць весці доўгія размовы павучальнага характару.