Verbum

гру́па

(ням. Gruppe)

1) некалькі асоб, прадметаў, жывёл, якія знаходзяцца разам, побач (напр. г. коннікаў, г. дамоў);

2) скульптура або фатаграфічны здымак некалькіх асоб;

3) сукупнасць прадметаў, з’яў, рэчываў з агульнай прыметай, уласцівасцю (г. крыві);

4) сукупнасць асоб, звязаных агульнай мэтай, ідэяй, працай.

групенфю́рэр

(ням. Gruppenfuhrer)

званне ў СС у фашысцкай Германіі, якое адпавядала званню генерал-лейтэнант.

групе́та

(іт. gruppetto, памянш. ад gruppo = група)

муз. меладычнае ўпрыгожанне з 4—5 нот, якое ўтвараецца чаргаваннем асноўнага гуку з суседнімі верхнім і ніжнім дапаможнымі гукамі (гл. мелізмы).

гру́ца

(польск. gruca, ад ням. Grütze)

ячменныя крупы, а таксама каша з гэтых круп.

грывуа́зны

(фр. grivois)

гуллівы; легкадумны, не зусім прыстойны.

грыгарыя́нскі

[лац. Gregorianus, ад Gregorius = імя папы Грыгорыя ХІП (1502—1585)]

звязаны з сістэмай летазлічэння, якую ўвёў папа Грыгорый ХПІ (гл. каляндар 2).

гры́длік

(ад англ. grid = сетка + leak = ток)

вялікае супраціўленне ў спалучэнні з невялікім пастаянным кандэнсатарам у коле сеткі электроннай лямпы.

грыза́йль

(фр. grisaille, ад gris = шэры)

дэкаратыўны жывапіс, выкананы адценнямі аднаго колеру, звычайна шэрага або карычневага.

грызе́тка

(фр. grisette)

тып гарадской дзяўчыны (швачкі, майстрыхі) легкадумных паводзін у французскай літаратуры.

гры́злі

(англ. grizzly)

буры мядзведзь, які водзіцца на Алясцы і ў заходніх раёнах Канады.