Verbum

эквівале́нтны

(ад эквівалент)

раўназначны, раўнацэнны (напр. э. абмен).

эквілібры́ст

(ад лац. aequilibris = які знаходзіцца ў раўнавазе)

1) цыркавы артыст, гімнаст, які займаецца эквілібрыстыкай;

2) перан. чалавек, які праяўляе незвычайную спрытнасць, выкрутлівасць у паводзінах, спрэчках.

эквілібры́стыка

(ад лац. aequlibritas = раўнавага)

1) жанр цыркавога мастацтва, заснаваны на ўменні выканаўцы рабіць складаныя акрабатычныя практыкаванні, захоўваць раўнавагу ў разнастайных становішчах;

2) перан. уменне лёгка прыстасоўвацца, лавіраваць у розных абставінах.

эквілінеа́рны

(ад лац. aequus = роўны + linearis = лінейны)

адпаведны па колькасці радкоў з арыгіналам (аб вершаваным перакладзе).

эквіпале́нтны

(лац. aequipollens, -ntis)

раўнасільны, раўназначны.

эквіпатэнцыя́льны

(ад лац. aequus = роўны + патэнцыяльны)

аднолькавы з чым-н. у адносінах велічыні патэнцыялу;

э-ая паверхня — паверхня, ва ўсіх пунктах якой аднолькавы патэнцыял.

эквірытмі́я

(ад лац. aequus = роўны + рытм)

дакладная перадача перакладчыкам рытмічных асаблівасцей кожнага асобнага верша арыгінала.

экдызо́ны

(ад гр. ekdysis = лінька)

стэроідныя гармоны, якія стымулююць ліньку і метамарфозу ў насякомых.

э́кер

(фр. équeree = вугламер)

геадэзічны інструмент для пабудовы на мясцовасці вуглоў пэўнай велічыні.

экза-

(гр. ekso = па-за, звонку)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «знешні», «вонкавы».