Verbum

гру́бка

(польск. grubka, ад с.-в.-ням. gruobe)

невялікая пакаёвая печ, звычайна для абагрэву.

грум

(англ. groom)

слуга, які суправаджае вярхом конніка, а таксама хлопчык-лакей.

гру́мінг

(ад англ. groom = чысціць каня)

камфортныя паводзіны млекакормячых, якія выражаюцца ў доглядзе футра і адрасаваны іншай асобіне.

грундштрыхі́

(ням. Grundstrich = тлустая рыска)

вертыкальныя штрыхі літар, якія з’яўляюцца асновай большасці знакаў.

гру́ндэр

(ням. Gründer)

асоба, якая з’яўляецца заснавальнікам акцыянернага таварыства ў спекуляцыйных мэтах.

грунко́ль

(ням. Grünkohl, ад grün = зялёны + Kohl = капуста)

сарты ліставой капусты з зялёным лісцем.

грунт

(польск. grunt, ад с.-в.-ням. grunt)

1) верхні пласт зямлі, глеба;

2) зямная паверхня наогул (напр. цвёрды г., пясчаны г.);

3) дно вадаёма (донны г.);

4) слой рэчыва, які наносіцца на палатно будучай карціны для надання паверхні гладкасці, патрэбнага колеру і інш.;

5) перан. тое галоўнае, на чым засноўваецца што-н. (траціць г. пад нагамі).

грунтва́га

(адгрунт + вага)

тое, што і ватэрпас.

грунто́вы

(гал. grondtouw)

мар. парусінавыя стужкі або тросы, якія ахопліваюць падвешаную шлюпку і ахоўваюць яе ад разгойдвання.

грунто́ўны

(польск. gruntowny)

1) трывалы, глыбокі (напр. г-ыя веды);

2) які характарызуецца сур’ёзнасцю, глыбінёй, падрабязнасцю, абгрунтаваны (напр. г. артыкул).