Verbum

графітыза́цыя

(ад графіт)

утварэнне графіту ў металічных сплавах, дзе вуглярод змяшчаецца ў выглядзе нястойкіх карбідаў.

графі́ці

(іт. graffiti)

старажытныя надпісы бытавога або культавага зместу, надрапаныя на сценах будынкаў, прадметах бытавога прызначэння і інш.

графі́чны

(гр. graphikos)

1) які мае адносіны да графікі (напр. г-ае мастацтва);

2) выражаны пры дапамозе графіка, чарцяжа (напр. г. метад рашэння задачы).

-графія

(гр. grapho = пішу)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «запісванне», «адлюстраванне».

графо́лаг

(ад графа- + -лаг)

спецыяліст у галіне графалогіі.

графтсупаліме́ры

(ад англ. graft = прывіўка прышчэпка + супалімеры)

супалімеры, макрамалекулы якіх маюць разгалінаваную будову.

гра́ціс

(лац. gratis)

бясплатна, дармова (найчасцей пра экзэмпляр кнігі, які выдаецца без грашовай аплаты).

грацые́за

(ісп. gracioso = дасціпны)

традыцыйны камічны слуга ў іспанскай драматургіі 17 ст., у так званай камедыі плашча і шпагі.

грацыёзны

(іт. grazioso, ад лац. gratia = мілавіднасць, прывабнасць)

1) поўны грацыі 1, прыгожы ў позах, зграбны;

2) стройны па форме, вытанчана прыгожы (пра творы мастацтва).

гра́цыя

(лац. gratia = мілавіднасць, прывабнасць)

1) зграбнасць рухаў, прыгажосць позы;

2) шырокі эластычны жаночы пояс, які ахоплівае торс і падтрымлівае грудзі;

3) паэт. прыгажуня.